Ik heb in jouw beloofde land
de grens nog niet bereikt
soms ben je als een handvol zand
die door mijn vingers glijdt

Robbert:
 Ik ben m’n eigen weg gegaan 
 wat had je dan verwacht ? 
 Soms als ik even stil bleef staan 
 keek ik om en wist wat jij dacht: 

Refrein:
Wie bouwt,
wie bouwt die brug nou
wie vaart,
mij naar de overkant
hoe ver,
ik ook van jou hou
jij blijft,
toch mijn beloofde land

zo vaak als jij ‘tot later’ zegt
en over water loopt
zo vaak denk ik jouw schouders recht
zo lang je in jezelf gelooft

We zijn ons eigen weg gegaan
Wie had dat ooit verwacht ?
En als we even stil bleven staan
keek ik om en wist wat jij dacht

Wie bouwt, wie bouwt die brug nou
wie vaart, mij naar de overkant
hoe ver, ik ook van jou hou
jij blijft, toch mijn beloofde land

Wie bouwt, wie bouwt die brug nou
wie vaart, mij naar de overkant
hoe ver, ik ook van jou hou
jij blijft, toch mijn beloofde land

Had ik maar jouw ogen
Geef mij dan maar jouw stem
Dan zou ik je één ding beloven:
Blijf man, blijf wie je bent!

Wie bouwt, wie bouwt die brug nou
wie vaart, mij naar de overkant
hoe ver, ik ook van jou hou
jij blijft, toch mijn beloofde land

Wie bouwt, wie bouwt die brug nou
wie vaart, mij naar de overkant
hoe ver, ik ook van jou hou
jij blijft, toch mijn beloofde land